![]() ![]() ![]() ![]() |
© 1997 Oliver Baumann • Ermenegildo Bidese |
![]() |
Darnaach hundart jaardarn | In hundert Jahren | Fra cent' anni | |||
Darnaach hundart jaardarn, benne se, hauganten de earda, béllnt vennan de grènkschen dar èrmen khriigare dorslàghet un gastorbet in khriighe, sinnighet an mintzig bittan pòan-haufo, bittan misch von grèppen bill khémman aussar von dar èarden gakheart untaruntubar! Z béllnt sainan toitsche kriigar, frantzöösische, russische, anglelantische, von allen lèntarn. Men ghéel, ròat odar sbartz, ìlchar habanten difèndart de sain vaane: iebedez vatarlant, hüppesch odar órran, gastorbet issar vor ditzan. Bédar untar da, impé, alle bèlnt dor-khèmman kséllen, sainanten alle oas. Imme óoghe lèar un tiif bill-da nèt sainan nait un nèt amòr (hèertzekhot) vor de dingar von diisar belte. Af de maagarn trieldar bill bolaiban anlòan z leste lèchalle umme naach me lémman vor-hantan vomme léban. Un mittanandar bèlnt-sa khödan: "nuar hèmmest habar ammindor de hoffe zo gòodaran vride un galaichekhot von beeln se habent üz gaprìdighet sòvelstar veerte!" |
In hundert Jahren, sobald sie beim Erde Umarbeiten die Überreste der armen Soldaten finden werden, umgebracht und gestorben im Krieg, denket doch was für ein Haufen Gebeine, was für eine Vermengung von Schädeln wird aus der umgewälzten Erde hervorkommen! Es werden deutsche Helden, französische, russische, englische, aus allen Ländern sein. Ob gelb, rot oder schwarz, jeder wird die eigene Fahne verteidigt haben: Welches Vaterland auch immer, schön oder hässlich, dafür ist er gestorben. Aber da unten, drinnen, werden sie alle Kameraden, ohne jeglichen Unterschied. Im leeren und tiefem Auge wird es weder Hass noch Liebe geben für Dinge dieser Welt. Auf den mageren Lippen wird nichts als ein letztes Lächeln bleiben über das Gehänsel des Lebens. Und unter sich werden sie sagen: "Nur jetzt haben wir mindestens die Hoffnung Frieden und Gleichheit zu genießen worüber sie uns sooft gepredigt haben!" |
Da qui a cent'anni, quanno ritroveranno ner zappà la terra li resti de li poveri sordati morti ammazzati in guerra, pensate un po' che montarozzo d'ossa, che fricandò de teschi scapperà fora da la terrra smossa! Saranno eroi tedeschi, francesi, russi, ingresi, de tutti li paesi. O gialla, rossa o nera, ognuno avrà difesa una bandiera: qualunque sia la patria, o brutta o bella, sarà morto per quella. Ma li sotto, però, diventeranno tutti compagni, senza nessuna differenza. Nell'occhio vôto e fonno nun ce sarà né l'odio né l'amore pe' le cose der monno. Ne la bocca scarnita nun resterà che l'urtima risata a la minchionatura de la vita. E diranno fra loro: "Solo adesso ciavemo per lo meno la speranza de godesse la pace e l'uguajanza che cianno predicato tanto spesso!" |
|||
![]() met-tar richtanten hölfe vom-me Remigius Geiser 2019 |
![]() => Trilussa |
![]() "La guerra e la pace (1914-1919)" |
|||
![]() Pilde: Trilussa (Carlo Alberto Salustri 1871-1950) 01.01.1915 |
|||||